Συνάδελφισσες,συνάδελφοι,
εργαζόμενοι σε φαρμακευτικές εταιρείες,
ιατροτεχνολογικά /διαγνωστικά, εταιρίες
προμηθευτών υγείας, φαρμακεία, φαρμακαποθήκες ,άνεργοι του κλάδου.
Έπειτα
από σχεδόν μια 10ετία κρίσης και συνεχούς λιτότητας, έπειτα από την ψήφιση και
εφαρμογή τριών μνημονίων από παλιές και νέες κυβερνήσεις, έπειτα από την
εξαθλίωση των εργαζομένων με αντεργατικούς νόμους, και με το βασικό μισθό να
μην ξεπερνά τα 480 ευρώ, η δήθεν φιλολαϊκή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να
περάσει ακόμα ένα ¨πακέτο¨ μέτρων, προκριμένου να υπηρετήσει τα σχέδια του
κεφαλαίου και των δανειστών.
Σαν
να μην έφταναν τα 2 εκατομμύρια ανέργων, σαν να μην έφτανε το πετσόκομμα μισθών
και συντάξεων, σαν να μην έφτανε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, έρχονται
τώρα να μας επιβάλουν να δουλεύουμε τις
Κυριακές, να προσθέσουν νέους φόρους, να μειώσουν κι άλλο το αφορολόγητο για να
πληρώνουν εφορία ακόμα και οι άνεργοι, να αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα χρόνια
για την σύνταξη, να δώσουν ακόμα περισσότερες αντεργατικές ελευθερίες στην
εργοδοσία.
Η
εργασία στο σήμερα, για όσους έχουν ακόμα την «τύχη» να δουλεύουν, έχει μετατραπεί σε σκλαβιά.
Στον κλάδο, οι απολύσεις των τελευταίων χρόνων, η κατάργηση της κλαδικής μας
σύμβασης εργασίας και η επισφάλεια που δημιουργεί το φάντασμα της ανεργίας, έχουν αλλάξει άρδην
τις συνθήκες εργασίας μας.
Εντατικοποίηση
της δουλειάς, μειώσεις μισθών, απλήρωτες υπερωρίες, εταιρείες υπενοικίασης
εργαζομένων, εκ περιτροπής εργασία, ελαστική απασχόληση και ατομικές συμβάσεις
εργασίας, είναι η νέα πραγματικότητα στον κλάδο του φαρμάκου και των
προμηθευτών υγείας. Οι εργοδότες συνεχίζουν να κερδοφορούν , ρίχνοντας τα βάρη
της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων.
Η
συλλογική δράση από την μεριά των εργαζομένων, ο μαζικός αγώνας μέσα από τα
σωματεία, οι συλλογικές διεκδικήσεις και η αντίσταση σε κάθε χώρο δουλειάς,
είναι ο μόνος τρόπος να σηκώσουμε κεφάλι. Για να μην ζήσουμε σαν δούλοι εμείς
και τα παιδία μας, οφείλουμε εργαζόμενοι και άνεργοι, να βάλουμε ανάχωμα τόσο
στα σχέδια των εργοδοτών, όσο και στα σχέδια της κυβέρνησης.
Με
την γενική απεργία στις 17 του Μάη, θα πρέπει να τους δείξουμε ότι δεν πάει
άλλο. Θέλουμε τις ζωές μας πίσω. Θα παλέψουμε για να μην περάσουν το νέο
πακέτο μέτρων, και να καταργηθούν τα
προηγούμενα. Ο μόνος δρόμος για την «ΑΝΑΠΤΥΞΗ» των αναγκών του λαού και των
εργαζομένων είναι η μαζική πάλη απέναντι σε αυτούς που καταδυναστεύουν τις ζωές
μας.
Κανένας
δεν θα αλλάξει τα πράγματα για εμάς, αν εμείς οι ίδιοι δεν αγωνιστούμε για να
τα αλλάξουμε.
Να βγούμε
από αυτή τη φυλακή, που μας παρουσιάζουν ως τη μοναδική μας επιλογή. Να μη
ζήσουμε σαν σύγχρονοι δούλοι! Να ακολουθήσουμε το δρόμο που μας καλούν οι
ανάγκες μας, αλλά και η δυνατότητα της εποχής στον 21ο αιώνα.
ΤΟ ΔΣ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου