ΟΛΟΙ ΣΤΗ Γενική Συνέλευση την Κυριακή 9/7 ώρα 17:00 στο Ε.Κ.Α.

Συνάδελφοι, εργαζόμενοι σε φαρμακευτικές εταιρίες, ιατροτεχνολογικά, φαρμακεία, άνεργοι του κλάδου.

Σε μια συγκυρία όπου τα εργασιακά μας δικαιώματα συρρικνώνονται διαρκώς, οι απολύσεις στον κλάδο είναι φαινόμενο καθημερινό, η εντατικοποίηση της εργασίας σκληραίνει όλο και περισσότερο, είναι αναγκαίο κάθε άλλο παρά ποτέ, να δράσουμε συλλογικά για να υπερασπιστούμε το δικαίωμα μας σε μια ζωή με δουλειά – μισθό και αξιοπρέπεια.

Στις μέρες της κρίσης, οι περισσότεροι από μας έχουμε στον κύκλο μας τουλάχιστον ένα συνάδελφο που έχασε τη δουλειά του και βιώνει την ανασφάλεια της ανεργίας, οι περισσότεροι από μας έχουμε δει τις απαιτήσεις των εργοδοτών μας να πολλαπλασιάζονται υπό την απειλή της απόλυσης καθώς και τους εργασιακούς μας ρυθμούς να γίνονται ασφυκτικοί, έχουμε δει το ωράριο εργασία μας να αυξάνεται χωρίς κανένα αντάλλαγμα, και ζούμε καθημερινά με την αγωνία και την αβεβαιότητα της επόμενης μέρας, την ίδια στιγμή που  οι εργοδότες του κλάδου συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους. 

Μετά και την ψήφιση και του 4^ου ¨μνημονίου¨, θα πρέπει να περιμένουμε περαιτέρω όξυνση της αντεργατικής επίθεσης της κυβέρνησης, ενώ είναι σαφές πως η εργοδοσία θα βρει άλλοθι και θα σκληρύνει ακόμα περισσότερο τη στάση της, με απολύσεις, μειώσεις μισθών, ατομικές συμβάσεις κ.τ.λ., μετακυλώντας ακόμα μια φορά τα βάρη στις πλάτες μας.

Η πολιτική της λιτότητας που επιβάλουν οι κυβερνήσεις (παλιές και νέες) μαζί με τους «θεσμούς» είναι σαφές πιά πως δεν οδηγούν πουθενά, παρά μόνο στην φτωχοποίηση των εργαζομένων και την υπεράσπιση των συμφερόντων των λίγων απέναντι στα συμφέροντα των πολλών.

Είναι σαφές πλέον, πως ο ατομικός δρόμος είναι αδιέξοδος. Δεν αρκεί πιά η γκρίνια και η αναμονή της επόμενης «κάλπικης» κάλπης για να αλλάξουν τα πράγματα. Μόνο με συλλογικούς αγώνες μπορεί να αλλάξει η καθημερινότητα μας. Δεν είναι λίγες οι φορές που η εργοδοσία έκανε πίσω σε απολύσεις ή μειώσεις μισθών όταν βρήκε μπροστά της εργαζόμενους ενωμένους μέσα από τα σωματεία τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που συνάδελφοι συλλογικά και όχι ατομικά διεκδίκησαν και κέρδισαν την μάχη απέναντι στους εργοδότες τους.

Σε αυτόν το δρόμο πρέπει να βαδίσουμε για να σταματήσουμε την επίθεση, για να πάρουμε πίσω τις ζωές μας. Ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος, θέλει συμμετοχή, κινητοποίηση, πρωτοβουλία και αγώνα, αλλά είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει ανάχωμα στα σχέδια τους. Ο δρόμος της ανάθεσης ποτέ δεν μας πήγε κάπου. Κανένας δεν θα αλλάξει τα πράγματα για εμάς, αν εμείς οι ίδιοι δεν συμμετέχουμε στην προσπάθεια για να τα αλλάξουμε.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν στην Γενική Συνέλευση του σωματείου μας, να έρθουν να παραθέσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη δουλειά τους, και να αγωνιστούμε από κοινού μαζικά και συλλογικά για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα μας.

Γενική Συνέλευση την Κυριακή  9/7 ώρα 17:00 στο Ε.Κ.Α. (Εργατικό Κέντρο Αθήνα,  3^ης Σεπτεμβρίου 48 Β Αθήνα)

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ  ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ /ΙΑΤΡΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ  &  ΣΥΝΑΦΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ   ΈδραΕΚΑ,ΑΘΗΝΑ.Ταχ. Διεύθ.: Γ’ Σεπτεμβρίου 48Β, 104 33, Αθήνα, Aρ.έγκρισης Πρωτοδ.289/2015,Mέλος του ΕΚΑ ΑΜ 386/2016   somatio-pharmako-iatrotechnologika.blogspot.gr       email: somatio.pharmako@gmail.com

 

Read More

ΟΛΟΙ /ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 17/05. ΤΗ ΝΙΚΗ ΤΗΝ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ

Συναδέλφισσα/συνάδελφε βοηθέ ή φαρμακοποιέ,

Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι «πίσω από τον πάγκο», καθημερινά βιώνουμε μια ολοένα και πιο δραματική κατάσταση. Από τη μια, το πρόσωπο της κοινωνικής καταστροφής που εκφράζεται μέσα απ’ τα πρόσωπα των ασθενών μας και απ’ την άλλη οι συνθήκες «εντός», πίσω απ τον πάγκο. Οι συνθήκες εργασίας στις οποίες καλούμαστε να δουλέψουμε και οι οποίες μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο θυμίζουν μεσαίωνα.

Τα τελευταία χρόνια, με ασπίδα τα μνημόνια και δόρυ την πολιτική ΕΕ-Κυβερνήσεων, ο χώρος του φαρμάκου (και των φαρμακείων ειδικότερα) δέχεται μια συνεχή επίθεση που στόχο έχει τη διαμόρφωση μιας ολότελα νέας πραγματικότητας για την αγορά -του κατά τα άλλα κοινωνικού αγαθού- του φαρμάκου και κατ’ επέκταση για εμάς. Αυτό που σταδιακά αναπτύσσεται, με επίκεντρο τα μεγάλα αστικά κέντρα, είναι τα φαρμακεία-πολυκαταστήματα. Φαρμακεία, που μπορεί πια να είναι και αλυσίδες και που στη συντριπτική τους πλειοψηφία λειτουργούν (και θα λειτουργούν) με βάση το άθλιο νομοθετικό οπλοστάσιο που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 7 χρόνια στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα ακόμα και μικρότερα («συνοικιακά») φαρμακεία, βρίσκουν τώρα πάτημα στις άθλιες οικονομικές συνθήκες για να εξαντλήσουν τους εργαζόμενούς τους, προκειμένου να επιβιώσουν στον ανταγωνισμό με τους «μεγάλους» του κλάδου.

Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Πρώτα απ’ όλα ανεργία για πολλούς συναδέρφους που ήδη, πετάχτηκαν στις ουρές του ΟΑΕΔ γιατί τα αφεντικά τους «αδυνατούσαν» να ανταπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με τους «μεγάλους». Δεύτερο και εξίσου σημαντικό, δραματικά χαμηλότεροι μισθοί (που πατάνε πάνω στις διαλυμένες συμβάσεις και αβαντάρονται από τα τρομακτικά ποσοστά της ανεργίας-«αν δεν θες εσύ τα 500 ευρώ θα τα θέλει κάποιος άνεργος»), εξαντλητικά ωράρια και διαρκής, ασύδοτη καταπάτηση ακόμα και στοιχειωδών δικαιωμάτων μας όπως οι άδειες, τα διαλείμματα κλπ. Η εξαντλητική ορθοστασία, το «σκούπισμα-σφουγγάρισμα» στη λήξη της βάρδιας, τα καμμένα Σαββατοκύριακα λόγω  διευρυμένου ωραρίου, το επιβεβλημένο «χαμόγελο» στον πελάτη, είναι κομμάτι της δραματικής μας καθημερινότητας.

Οι «σωστές επιχειρήσεις» όμως, για να επιβιώσουν πρέπει να έχουν «τακτοποιημένο» και το εσωτερικό τους. Και αυτό απαιτεί τσάκισμα εκ των προτέρων του εσωτερικού εχθρού, δηλαδή του εργαζόμενου που διεκδικεί, ακόμα και τα στοιχειώδη. Το πετυχαίνουν με το διαρκή έλεγχο και την καταγραφή των κινήσεών μας, με τη διαρκή τρομοκρατία και τις απειλές της απόλυσης, με τους καθημερινούς εκβιασμούς κάθε είδους (καθυστέρηση μισθοδοσίας κλπ). Το «σύγχρονο εργασιακό περιβάλλον» που υπόσχονται τα αφεντικά μας σήμερα ταυτίζεται με τις συνθήκες οριακής επιβίωσης, το διαρκές άγχος και την τρομοκρατία.

Αν περιγράφαμε αυτή την κατάσταση σε κάποιον λίγα χρόνια πριν, θα μας έλεγε τρελούς ή υπερβολικούς. Σήμερα όμως, ολοένα και περισσότεροι συνάδερφοι, παλιότεροι και νέοι, καθημερινά αντιμετωπίζουν αυτή ή και χειρότερες καταστάσεις. Για εμάς, είναι σαφές ότι σε μια τόσο γενικευμένη επίθεση, η απάντηση βρίσκεται στη συλλογικότητα, την οργάνωση και τον ανυποχώρητο αγώνα. Συνάδερφε/ συναδέρφισσα που βρίσκεσαι «πίσω από τον πάγκο» διεκδίκησε τα δικαιώματά σου!

Γράψου στο σωματείο σου και πάλεψε μέσα από αυτό για καλύτερες συνθήκες εργασίας!

Read More